تاثیر اینترون ۱ ژن بتاگلوبین انسانی بر روی بیان موقت فاکتور ۹ انعقادی فعال انسانی در رده ای از سلول های پستانداران

چکید ه   سابقه و هدف   تاثیر حضور اینترون ها در افزایش بیان ژن ها در سلول های پستانداران نشان داده شده است. در این مطالعه کارایی اینترون 1 ژن بتاگلوبین انسانی بر بیان موقت cdna فاکتور 9 انسانی در رده سلولی تخمدان هامستر چینی( cho ) تحت کنترل پروموتر سیتومگالوویروس نشان داده شد.   مواد وروش ها   مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. در این پژوهش اینترون 1 ژن بتاگلوبین انسانی بین اگزون های 1 و 2 cdna فاکتور 9 انسانی وارد شد. cdna فاکتور 9 واجد اینترون و cdna طبیعی فاکتور 9 به صورت جداگانه، در پایین دست پروموتر سیتومگالو ویروس در دو پلاسمید بیانی pcdna3 همسانه سازی شدند. پس از تایید ساختار مولکولی، سازه های نوترکیب ساخته شده برای ترانسفکشن سلول های cho مورد استفاده قرار گرفتند. محیط کشت سلول های ترانسفکت شده به منظور آشکارسازی بیان پروتئین نوترکیب فاکتور 9 انسانی، جمع آوری و مورد آزمون یک مرحله ای انعقاد بر روی پلاسمای فاقد فاکتور 9 قرار گرفت. سپس به منظور تایید صحت بیان cdna فاکتور 9 در سلول های نوترکیب، حضور آن با آزمون رونوشت برداری معکوس تایید شد.   یافته ها   مقایسه اولیه زمان های انعقاد به دست آمده از محیط های کشت سلول های ترانسفکت شده با هر دو پلاسمید نوترکیب در مقایسه با نمونه های کنترل منفی، بیانگر فاکتور 9 به میزان 16 تا 62 درصد توسط هر دو گروه سلول های دگرگون شده بود. هم چنین مقایسه نتایج حاصل از فعالیت انعقادی سلول های واجد سازه های نوترکیب، نشانگر افزایش فعالیت فاکتور 9 بیان شده به میزان 1 تا 28 درصد در محیط کشت سلول های دگرگون شده با سازه واجد اینترون نسبت به سلول های دگرگون شده با سازه فاقد اینترون بود. هم چنین آزمون رونوشت برداری معکوس، صحت فرآیند اسپلایسینگ و بیان فاکتور 9 از سلول های نوترکیب را تایید نمود.   نتیجه گیری   در این تحقیق تاثیر مثبت حضور اینترون 1 بتا گلوبین بر میزان بیان فاکتور 9 انسانی نشان داده شد. در عین حال با ساخت پلاسمیدهای بیان کننده فاکتور 9 انسانی، ابزار مناسبی برای بررسی پایداری سلول های ترانسفکت شده برای تولید فاکتور 9 در محیط انتخابی به صورت سیستماتیک فراهم شد.   کلمات کلیدی : فاکتور 9 ، بتاگلوبین ها، اینترون ها، سلول های cho